płk rez. mgr inż. Zbigniew Przęzak
Braniewo, 16 marca 2012 r.
Ostatnia aktualizacja danych: 14.04.2016 r.
5. dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej m. Słupno
( Jednostka Wojskowa 1329 )
1. Historia 5. dywizjonu rakietowego Obrony Powietrznej.
Na podstawie Zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego nr 0016/Org. z 11.12.1959 r., dowódca
1. Korpusu, rozkazem Nr 0037/Org. z dnia 08.03.1960r., nakazał dowódcy
9. Dywizji Artylerii Przeciwlotnicze OK
sformowanie, na bazie 87 i 94 pułku artylerii OPL oraz 60 baterii
dowodzenia w terminie do 10 kwietnia 1960r., pierwszych w Polsce czterech dywizjonów
rakietowych i jednego dywizjonu technicznego, wyposażonych w przeciwlotnicze zestawy rakietowe (PZR)
SA–75 Dzwina (SA-2 Guideline).
Jednym z tych dywizjonów był 5. dywizjon ogniowy OK m. Słupno - JW 1329.
Pierwszym dowódcą dywizjonu został mjr Jerzy Gaudasiński. Pozostałe dywizjony
z tej grupy to: 1. dywizjon techniczny m. Książenice, 2. do OK m. Palmiry, 3. do OK m. Nadarzyn i 4. do OK m. Baniocha.
Dnia 01.07.1960 r. w Ośrodku Szkolenia Specjalistów Artylerii (OSSA)
rozpoczyna się kurs szkolenia kadry na PZR SA-75. W szkoleniu uczestniczy kadra i
żołnierze 4. do m. Baniocha i 5. do m. Słupno. Kurs trwa do 10.12.1960 r.
W kursie uczestniczy 52 żołnierzy zawodowych i 75 żołnierzy służby zasadniczej.
Miejsce 5. do OK m. Słupno w ugrupowaniu bojowym 9. DA OPL OK - rok 1960.
Współrzędne geograficzne SD i SNR: 52°22’49.78”N 21°11’4.10”E.
W 1961 odbyło się w CSS AiR zgrupowanie zgrywające 3., 4. i 5. dywizjonu 9. DA OPL OK
przed strzelaniami bojowymi na poligonie w ZSRR. Historyczne dla dywizjonu pierwsze
strzelanie bojowe na poligonie w Aszułuku
w byłym ZSRR odbyło się w tym samym roku. Strzelanie bojowe dywizjon wykonał do tarczy
powietrznej RM-2 na ocenę dobrą. W strzelaniu uczestniczył także 3. do m. Nadarzyn i
4. do m. Baniocha. Kolejne strzelania z PZR SA-75 Dzwina odbył dywizjon w 1967 roku na ocenę bardzo dobrą.
Dla pierwszych dywizjonów 9. DA OPL, w tym i dla 4. do, rozbudowano stanowiska ogniowe, wykonując
ogrodzenia z płyt betonowych, stanowiska SNR i wyrzutnie oraz budynki dla wartowni i
zmiany dyżurnej.
W 1967r. na uzbrojenie dywizjonu wprowadzono dodatkowo baterie 37. mm armat przeciwlotniczych
i przeciwlotnicze karabiny maszynowe PKM-2. Zapewniały one osłonę przeciwlotniczą
przed atakami środków napadu powietrznego z małych i bardzo małych wysokości.
W 1973 roku rozpoczyna się szkolenie kadry, na bazie dywizjonów dywizji, na nowy zestaw S-75M Wołchow.
Pierwsze strzelania z PZR S-75M Wołchow 5. do odbył w 1973 roku. Ze wszystkich strzelających w 1973 roku
trzynastu dywizjonów z Polski najlepszą ocenę (4,94), uzyskał 5. do dowodzony przez ppłk Jana Jakoniuka.
Nowy sprzęt dotarł do dywizjonu w 1976 roku (?).
Kolejne strzelania w roku 1977 i 1981 ocenione zostały na ocenę bardzo dobrą. W 1990 roku odbyło się
ostatnie strzelanie polskich dywizjonów rakietowych w Aszułuku. W strzelaniu
brały udział: 5. do OPK - dowódca ppłk Zenon Kobus, 9 do OPK - dowódca ppłk Wiesław Wysocki,
60 do OPK - dowódca ppłk Andrzej Kułakowski i 61 do OPK - dowódca ppłk Krzysztof Olszewski.
W latach 1970 - 1985, PZR S-75M systematycznie był modernizowany. Między innymi, w teleoptyczny
kanał naprowadzania rakiet KARAT-2 zmodernizowano zestawy 5., 7. i 9. dr OP.
Pierwsze strzelanie na poligonie w Ustce do tarcz powietrznych P-21 i RCP WR dywizjon odbył w
ramach ćwiczenia Karat-98, dowódca mjr Tadeusz Kozoń.
W 2000 roku dywizjon został przezbrojony na mobilny zmodernizowany zestaw S-125 Newa-SC i odbył z powodzeniem
strzelanie kwalifikacyjne zmodernizowanego zestawu. We wrześniu 2000 roku, w ramach ćwiczenia Szerszeń-2000, dywizjon
w czasie strzelań bojowych zdobył miano najskuteczniejszego dywizjonu. Kolejne strzelania w 2001 potwierdziły doskonałe wyszkolenie dywizjonu.
W 2001 roku dywizjon we współzawodnictwie na szczeblu 3. WBR OP zajął pierwsze miejsce. W 2002 roku,
dywizjon został wyróżniona przez dowódcę WLOP Tytułem Honorowym i Proporcem Przechodnim
Wzorowego Pododdziału WLOP.
Na podstawie rozkaz dowódcy 2. KOP z dnia 20.05.2002 roku, dywizjon zmienił w lipcu 2003 r.
swoje miejsce dyslokacji z m. Słupno na m. Sochaczew.
Minister Obrony Narodowej Decyzją nr 626/MON z dnia 28 grudnia 2007, ustanowił doroczne Święto dywizjonu w dniu 23 lutego.
W ramach restukturyzacji Sił Zbrojnych RP, z dniem 31.12.2011 r., 5. dywizjon rakietowy OP został rozformowany.
Dowódcy dywizjonu:
– mjr Jerzy Gaudasiński | od 1960 do 1968; |
– ppłk Jan Jakoniuk | od 1968 do 1975; |
– ppłk Zygmunt Grzonkowski | od 1975 do 1982; |
– mjr Marian Szelast | od 1982 do 1986; |
– mjr Wiesław Dejer | od 1986 do 1986; |
– mjr Zygmunt Lis | od 1986 do 1989; |
– ppłk Jan Wolski | od 1989 do 1989; |
– ppłk Zenon Kobus | od 1989 do 1996; |
– mjr Tadeusz Kozoń | od 1996 do 1998; |
– ppłk Kazimierz Walkowiak | od 1998 do 2000; |
– kpt. Andrzej Dąbrowski | od 2000 do 2002; |
– mjr Andrzej Polański | od 2002 do 2004; |
– ppłk Jacek Bednarek | od 2004 do 2005; |
– ppłk Sławomir Rodak | od 2006 do 2011. |
[ Do spisu treści ]
2. Dokumenty i fotografie.
Obiekty 5. dywizjonu rakietowego OP w obiektywie Przemysława Boguszewskiego:[1]
Obiekty koszarowe 5. dr OP m. Słupno - 2011 rok.
Obiekty koszarowe w 5. dr OP m. Słupno - rok 2011.
Strefa ogniowa ogrodzona była betonowym płotem. Na zdjęciu, z 2011 roku, brama na strefę ogniową 5. dr OP m. Słupno.
Schron SD i SNR w 5. dr OP m. Słupno - rok 2011.
[ Do spisu treści ]
Bibliografia:
|