Historia 6. Dywizjonu Rakietowego Obrony Powietrznej
Rozkazem Nr 005/Oper. z 28.01.1961 roku Minister Obrony Narodowej nakazał przyspieszyć przezbrajanie jednostek artylerii OPL OK w sprzęt rakietowy o dwa lata, tak aby do końca 1963 roku zakończyć przeszkolenie, przyjęcie sprzętu i organizację obrony obiektów Warszawy, Śląska, Poznania i Gdyni.
Na podstawie Zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego nr 0012/Org. z 09.02.1962 r. dowódca 1. Korpusu rozkazem Nr 0030/Org. z 26.03.1962 r. rozformował 86. Łużycki Pułk Artylerii Przeciwlotniczej i sformował kolejne cztery dywizjony rakietowe oraz jeden dywizjon techniczny 9. DA OPK.
Jednym z tych dywizjonów był 6. dywizjon ogniowy OK m. Chrcynno koło Nasielska – JW 1033.
Pierwszym dowódcą dywizjonu został mjr Jerzy Goryszewski. Pozostałe dywizjony z tej grupy to: 7. do m. Pustelnik, 8. do m. Lesznowola koło Grójca, 9. do m. Teresin koło Sochaczewa i 10. dywizjon techniczny m. Struga koło Marek.
Kadra z rozformowanego 86. pa OPL uczestniczyła w CSS AiR w kursie szkolenia kadry i żołnierzy służby zasadniczej na SA–75 Dzwina (SA-2 Guideline). Kurs rozpoczął się 10.05.1962 r. i zakończył 20.10.1962 r.
Miejsce 6. do OPK m. Chrcynno w ugrupowaniu bojowym 9. DA OPK – rok 1962. Współrzędne geograficzne SD i SNR: 52°34’31.12”N 20°50’0.53”E.
W 1963 roku dywizjon wykonał pierwsze strzelania bojowe do tarczy powietrznej ŁA-17MM na poligonie w Aszułuku. W strzelaniu brały udział także 7., 8., 9. dywizjon ogniowy i 10. dywizjon techniczny. Wszystkie dywizjony uzyskały ocenę dobrą. Było to jednocześnie pierwsze i ostatnie strzelanie dywizjonów z PZR SA-75 Dzwina.
Do połowy 1964 roku 6., 7., 8. i 9. dr OP zostały przezbrojone na PZR S–75M Wołchow. Kadra została przeszkolona na nowy zestaw rakietowy w CSS AiR w okresie 6.04 – 30.05.1964 r. W grudniu 1964 roku przekazano PZR SA–75 “Dwinę” do dywizjonów 79. spr OP w Poznaniu.
W 1967 r. na uzbrojenie dywizjonu wprowadzono dodatkowo baterie 37. mm armat przeciwlotniczych i przeciwlotnicze karabiny maszynowe PKM-2. Zapewniały one osłonę przeciwlotniczą przed atakami środków napadu powietrznego z małych i bardzo małych wysokości.
W 1966 roku 6., 7., 8. i 9. do jako pierwsze w brygadzie strzelały do tarcz powietrznych lecących w aktywnych oraz pasywnych zakłóceniach radioelektronicznych, otrzymując oceny bardzo dobre, za wyjątkiem 8. do (ocena dobra). Kolejne strzelania na poligonie w Aszułuku dywizjon odbył z powodzeniem w latach: 1971, 1976, 1980 i 1987.
W ramach restrukturyzacji Sił Zbrojnych RP, w 2000 roku 6. dywizjon rakietowy OP został rozformowany.
Na terenie byłego dywizjonu funkcjonuje prywatne muzeum – “Prywatna Kolekcja Zabytków Techniki Wojskowej ARES”. Muzeum, decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, zostało wpisane do rejestru zabytków. Prowadzą je bracia Stanisław i Maciej Kęszycki (http://www.oldtimermilitaris.pl/). W muzeum zgromadzony jest głównie sprzęt pancerny, armaty i pojazdy.
Dowódcy dywizjonu:
- mjr Jerzy Goryszewski (od 1962 do ????);
- ppłk Kazimierz Obuch (od ???? do ????);
- kpt. Mieczysław Kornacki (od ???? do ????);
- mjr Janusz Binder (od ???? do 1976);
- mjr Jan Kosztowniak (od 1976 do 1979);
- ppłk Andrzej Kułakowski (od 1979 do ????);
- ppłk Benedykt Jaglarski (od ???? do ????);
- mjr Marek Wódz (od ???? do ????);
- mjr Janusz Ruciński (od ???? do 2000).
Dokumenty i fotografie
Obiekty 6. dywizjonu rakietowego OP w obiektywie Przemysława Boguszewskiego, publicysty, varsavianisty. Zajmuje się historią Warszawy i Mazowsza oraz budownictwa wojskowego w okresie XVIII-XXI w. Jest autorem wielu opracowań oraz artykułów naukowych, popularnonaukowych i prasowych poświęconych głównie powyższej tematyce.
Budynki koszarowe byłego 6. dr OP m. Chrcynno, widok ze stanowiska PKM-2 – 2011 rok.
Fasada schronu SD i SNR 6. dr OP m. Chrcynno – 2011 rok.
Jedno z pomieszczeń w schronie SD i SNR 6. dr OP m. Chrcynno – 2011 rok.