płk rez. mgr inż. Zbigniew Przęzak
Braniewo, 16 marca 2012 r.
Ostatnia aktualizacja danych: 20.12.2018 r.
4. dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej m. Baniocha
( Jednostka Wojskowa 1235 )
1. Historia 4. dywizjonu rakietowego Obrony Powietrznej.
Na podstawie Zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego nr 0016/Org. z 11.12.1959 r., dowódca
1. Korpusu, rozkazem Nr 0037/Org. z dnia 08.03.1960r., nakazał dowódcy
9. Dywizji Artylerii Przeciwlotnicze OK
sformowanie, na bazie 87 i 94 pułku artylerii OPL oraz 60 baterii
dowodzenia w terminie do 10 kwietnia 1960r., pierwszych w Polsce czterech dywizjonów
rakietowych i jednego dywizjonu technicznego, wyposażonych w przeciwlotnicze zestawy rakietowe (PZR)
SA–75 Dzwina (SA-2 Guideline).
Jednym z tych dywizjonów był 4. dywizjon ogniowy OK m. Baniocha - JW 1235.
Pierwszym dowódcą dywizjonu został mjr Zygmunt Maguza. Pozostałe dywizjony
z tej grupy to: 1. dywizjon techniczny m. Książenice, 2. do OK m. Palmiry, 3. do OK m. Nadarzyn i 5. do OK m. Słupno.
Dnia 01.07.1960 r. w Ośrodku Szkolenia Specjalistów Artylerii (OSSA)
rozpoczyna się kurs szkolenia kadry na PZR SA-75. W szkoleniu uczestniczy kadra i
żołnierze 4. do m. Baniocha i 5. do m. Słupno. Kurs trwa do 10.12.1960 r.
W kursie uczestniczy 52 żołnierzy zawodowych i 75 żołnierzy służby zasadniczej.
Miejsce 4. do OK m. Baniocha w ugrupowaniu bojowym 9. DA OPL OK - rok 1960.
Współrzędne geograficzne SD i SNR: 52°0’59.04”N 21°10’12.66”E.
Historyczne dla dywizjonu pierwsze strzelanie bojowe na poligonie w Aszułuku
w byłym ZSRR odbyło się w 1961 roku. Strzelanie bojowe dywizjon wykonał do tarczy
powietrznej ŁA-17MM na ocenę bardzo dobrą. W strzelaniu uczestniczył także
3. do m. Nadarzyn i 5. do m. Słupno. Kolejne strzelania bojowe dywizjon wykonywał
z powodzeniem, między innymi, w latach: 1967, 1972, 1976, 1980 i 1987.
Dla pierwszych dywizjonów 9. DA OPL, w tym i dla 4. do, rozbudowano stanowiska ogniowe, wykonując
ogrodzenia z płyt betonowych, stanowiska SNR i wyrzutnie oraz budynki dla wartowni i
zmiany dyżurnej.
W 1967r. na uzbrojenie dywizjonu wprowadzono dodatkowo baterie 37. mm armat przeciwlotniczych
i przeciwlotnicze karabiny maszynowe PKM-2. Zapewniały one osłonę przeciwlotniczą
przed atakami środków napadu powietrznego z małych i bardzo małych wysokości.
W 1971 roku rozpoczyna się szkolenie kadry, na bazie dywizjonów dywizji, na nowy zestaw S-75M Wołchow.
Pierwsze strzelania z PZR S-75M Wołchow 4. do odbył w 1972 roku. Nowy sprzęt dotarł do dywizjonu w 1975 roku (?).
Ostatnie strzelania bojowe dywizjon odbył w 1998 roku.
Dywizjon wielokrotnie wyróżniany był medalem “Za Osiągnięcia w Służbie
Wojskowej” i medalami: “Za Zasługi dla Wojsk Obrony Powietrnej Kraju”,
“Za Zasługi dla Warszawy” i “200-lecia Komisji Edukacji Narodowej”.
W ramach restukturyzacji Sił Zbrojnych RP 4. dywizjon rakietowy OP rozformowano w 2000 roku.
Dowódcy dywizjonu:
– mjr Zygmunt Maguza | od 1960 do ????; |
– mjr Edward Redwanz | od ???? do 1978; |
– ppłk Janusz Binder | od 1978 do ????; |
– ppłk Zdzisław Nowakowski | od ???? do ????; |
– por. Tadeusz Sędziak | od ???? do 1988; |
– ppłk Ryszard Krasiński | od 1988 do 1998; |
– ppłk Krzysztof Bielec | od 1998 do 2000. |
[ Do spisu treści ]
2. Dokumenty i fotografie.
Obiekty 4. dywizjonu rakietowego OP w obiektywie Przemysława Boguszewskiego, publicysty, varsavianisty.
Zajmuje się historią Warszawy i Mazowsza oraz budownictwa wojskowego w okresie XVIII-XXI w.
Autor wielu opracowań oraz artykułów naukowych, popularno-naukowych i prasowych poświęconych
głównie powyższej tematyce:[1]
Widok na bramę wjazdową na strefę ogniową 4. dr OP m. Baniocha, w tle budynek koszarowy - 2012 rok.
Jeden z boksów na kabiny SNR w schronie SD-SNR 4. dr OP m. Baniocha - 2012 rok.
Jedno z ukryć dla obsług baterii startowej na strefie ogniowej 4. dr OP m. Baniocha - 2012 rok.
[ Do spisu treści ]
Bibliografia:
|